Suriname deel 2

Hallo allemaal,

Ik ben nog steeds in Suriname en wil wat vertellen over de dingen die ik heb meegemaakt hier. In de afgelopen tijd heb ik natuurlijk erg veel lekkers gegeten, leuke mensen ontmoet en lessen gegeven op mijn stageschool. Ik wil in deze blog wat vertellen over Holi Phagwa en een andere activiteit die ik heb gedaan. Mijn ervaringen met betrekking tot mijn stage zal ik deze week in een andere blog opnemen.

Ik zal beginnen bij Holi Phagwa. Dit is een hindoestaans feest dat hier groots gevierd wordt door alle bevolkingsgroepen en culturen in Paramaribo. Het feest is een combinatie van een lentefeest, een feest van de overwinning op goed en kwaad en het nieuwjaar. In Paramaribo wordt dit gevierd allereerst in de palmentuin. Dit is een grote openbare tuin met, zoals de naam al zegt, veel palmbomen. Hier is een podium neergezet waar verschillende muzikale optredens plaatsvinden. Na een biertje, wat lekkere gefrituurde hapjes en een dansje kregen we de kans om de wedstrijd tussen de verschillende districten te aanschouwen. Tussen twee bomen in een touw gespannen. Hieraan hangt een grote pot gevuld met een mengsel van water, frisdrank en siroop. Het mengsel lijkt neonrood. De bedoeling is dat een van de leden van verschillende teams om de beurt in een zo kort mogelijke tijd de pot over zijn hoofd leeg gooit. Maar omdat de pot soms wel 4 meter hoog in de lucht hangt betekent dit dat het team een menselijke toren moet bouwen op bij de pot te komen. Niet de meest veilige sport maar erg leuk om naar te kijken. Delen van de Surinaame cultuur kwamen in dit schouwspel al vrij snel naar voren. Het spel liep wat vertraging op omdat er hele teams afwezig waren. De presentator deelde constant met het publiek wat er precies aan de hand was en hoe ze dit volgend jaar allemaal beter zouden gaan doen. In Nederland zou dit niet snel gezegd worden maar in plaats daarvan achter de schermen afspelen. Ze regelde alles op het podium en het kwam voor Europese begrippen erg onprofessioneel over. Niet dat ik dit storend vond, maar het is een voorbeeld over hoe dingen hier geregeld worden. Een van de grootste evenementen in de stad en er gaat vanalles fout. Het publiek had hier echter geen last van en genoot van de drie teams die wel waren komen opdagen en de constante vrolijke muziek. Wat ik nog niet heb benoemt is hetgeen dat Holi Phagwa maakt tot Holi Phagwa. Dit is natuurlijk het gekleurde poeder. Toen we uit de taxi stapte om richting de palmentuin te lopen zagen we dat iedereen om ons heen al flink gekleurt was. En niet door de zon, maar door het poeder dat op deze feestdag in het rond wordt gegooid. Eenmaal aangekomen in de tuin voelde we ons veel te schoon en voordat we het wisten kwam er een vrouw naar ons toegelopen om ons in te kleuren. Nadat we vol van het kleurenpoeder de wedstrijden hadden bekeken zijn we doorgelopen naar het onafhankelijkheidsplein waar een super groot feest werd gehouden. Maar voordat we naar binnen konden moesten we eerst in de meest chaotische rij staan die ik ooit gezien heb. Na een half uur plat te zijn gedrukt waren eindelijk op het terrein dat normaal een vrij saai stuk halfdood gras is maar vandaag was omgetovert tot een prachtig festival terrein. Mensen van alle leeftijden en culturen hebben zich hier verzameld voor de gezelligheid, de muziek en een lekker drankje. Al met al een dag om nooit meer te vergeten.

Ik moet bekennen dat bovenstaand verhaal niet mijn eerste Holi Phagwa ervaring was. Een dag voor de officiele datum van dit feest werd het op mijn stage school gevierd. De afspraak was dat wanneer je witte kleding droeg je automatisch mee zou doen. Ik had geen witte kleding aan. Ik stond echter wel buiten om te kijken naar de kleurpoeder gooiende kinderen. Op een gegeven moment kwamen er kinderen naar me toe die vroegen of ze het ook op mij mochten zetten. Ik zei ja. (zie fotos).

Als laatste wil ik het deze keer nog hebben over een dagbesteding die ik samen met mijn huisgenoot heb gedaan. We zijn ongeveer 40 kilometer wezen fietsen en hebben daarbij vier keer een oversteek gemaakt over een rivier. Ik zal alle details van de fietsreis besparen. De twee meest bijzondere dingen van die dag waren twee oude plantages die we bezocht hebben. Als eerste Frederiksdorp. Dit is een oude plantage die omgebouwd is tot een luxe resort. Je hoeft hier niet te slapen om hier een rondje te lopen. Dus dat hebben we gedaan. Ik vond het erg onwerkelijk dat op een terrein dat er zo mooi uitzag zoiets verschrikkelijks was gebeurt. Na een paar biertjes hebben we de boot terug gepakt en zijn we verder gefietst naar een andere oude plantage: Peperpot. Peperpot is een hele bijzondere plek. Het is eigenlijk het tegenovergestelde van Frederiksdorp. Waar er in Frederiksdorp hard wordt gewerkt om het zo net mogelijk te houden is er bij Peperpot vrijwel niets gedaan. Hierdoor is er een groot bos gegroeid op een oude plantage. Er loopt een recht van 3,2 kilometer door het bos. Dit pad wordt natuurlijk wel onderhouden, maar als je dit pad en de geluiden van autos weg zou denken lijkt het net alsof je midden in de jungle loopt. We hebben hier dan ook heel veel mooie dieren gezien. Zo zagen we een luiaard, doodshoofdaapjes, veel mooie vlinders, een kikker, vogels en een aantal vleermuizen in het wc hokje. Dit is plek waar gegarandeerd nog een aantal keer terug zal komen om te kijken wat er nog meer allemaal leeft.

Groetjes,
Max